Wat is die motor waard?

Op deze pagina

    Column
    Jong stel

    Rob* en Tessa* krijgen een brief van het waterschap: ze moeten waterschapsbelasting betalen. Ze schrikken nogal van het bedrag. Rob en Tessa hebben het niet zo breed en kunnen de aanslag niet zomaar voldoen. In dat geval kun je kwijtschelding aanvragen. Tessa doet dat bij het regionale belastingkantoor dat de waterschapsbelasting int.

    Na een tijdje valt de reactie van het belastingkantoor in de bus. Ze wijzen het verzoek om kwijtschelding af. Want naast zijn Suzuki Alto staat er ook een motor op Robs naam. Rob heeft dus een 'tweede voertuig'. Volgens de wet mag het belastingkantoor er daarom vanuit gaan dat hij voldoende geld heeft om de waterschapsbelasting te betalen.

    Maar dat 'tweede voertuig' is Robs klusmotor. Roestig, vol met krassen en ruim 25 jaar oud. Het ding komt de schuur niet eens uit en is maar 100 euro waard. Rob gebruikt 'm alleen om lekker aan te sleutelen. Moeten ze vanwege die oude motor nu toch waterschapsbelasting betalen? Zelfs als ze de motor voor 100 euro verkopen, hebben Rob en Tessa daar niet genoeg geld voor. Maar het belastingkantoor houdt voet bij stuk: de waarde van de motor doet er niet toe.

    Geschrokken belt Tessa ons en vertelt haar verhaal. Ze vindt het oneerlijk dat het regionale belastingkantoor de waarde van Robs motor niet belangrijk vindt. Collega Hans pakt haar klacht op en belt met het belastingkantoor. Hij vertelt dat wij vinden dat de overheid wel degelijk naar de waarde van een tweede voertuig moet kijken. Want een oude, roestige klusmotor van 100 euro zegt minder over je financiën dan een splinternieuwe, glimmende Harley Davidson van 30.000 euro. Om een aanvraag voor kwijtschelding goed te kunnen beoordelen, is dus maatwerk nodig.

    Het belastingkantoor bekijkt het verzoek van Tessa opnieuw. En ze zijn het met ons eens: de waarde van Robs motor is wél van belang. Ze schelden de waterschapsbelasting daarom alsnog voor het grootste deel kwijt. Omdat de motor 100 euro waard is, moeten Rob en Tessa de eerste 100 euro gewoon betalen. Maar de rest niet. Dat scheelt veel geld en zorgen. En wij zijn blij dat het regionale belastingkantoor alsnog maatwerk heeft geleverd. Want zo stelt het belastingkantoor niet de regels centraal, maar de mensen over wie die regels gaan. En zo hoort het!

    *gefingeerde naam

    De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column

    Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 28 oktober jl.