Mijn buurman wel, maar ik niet

Op deze pagina

    Column
    Een straat in Nederland met geparkeerde auto's

    Benno (niet de echte naam) woont in een woonwijk. Hij heeft een auto en die zou hij voortaan graag in zijn voortuin willen parkeren. Daarvoor wil Benno in zijn voortuin een parkeerplaats maken. Hiervoor vraagt hij bij zijn gemeente een vergunning aan. Maar de gemeente wijst het verzoek om een vergunning af.

    Een jaar later hebben de buren van Benno dezelfde wens voor een parkeerplaats in de voortuin. Ook zij vragen bij de gemeente een vergunning aan. Tot grote verbazing van Benno wordt deze aanvraag wel goedgekeurd. Waarom kreeg Benno dan geen vergunning?

    Geen gehoor

    Hij neemt contact op met de gemeente. Maar steeds krijgt hij geen gehoor. Op terugbelverzoeken wordt ook maar niet gereageerd. Dan dient Benno een klacht in. Hij vindt dat hij niet gelijk is behandeld ten opzichte van zijn buurman. De gemeente neemt zijn klacht in behandeling. Benno krijgt gelijk en de gemeente geeft aan dat zijn klacht terecht is. Maar het is niet mogelijk om alsnog een vergunning te geven aan Benno. Wat heeft hij er dan aan dat zijn klacht terecht is?

    Benno vindt dat de gemeente hem niet goed heeft behandeld en dat blijft hem dwars zitten. En bovendien heeft hij kosten gemaakt voor het aanvragen van zijn vergunning. Nu hij de vergunning niet kan krijgen, wil hij die kosten terug. De gemeente heeft sindsdien ook geen initiatief genomen om samen tot een oplossing te komen. Hij neemt daarom contact op met de Nationale ombudsman.

    In gesprek

    Medewerker Sandra (niet de echte naam) pakt de klacht van Benno op. Hij vertelt haar dat hij graag met de gemeente een gesprek wil. En een vergoeding verwacht voor de gemaakte kosten van zijn vergunningaanvraag. Sandra neemt contact op met de gemeente en legt de klacht voor. Ze legt uit wat de wensen van Benno zijn en stelt voor dat de gemeente hierover met hem contact opneemt. Benno is heel blij dat Sandra zijn verhaal serieus neemt.

    Eindelijk gehoord

    Uiteindelijk komt er goed nieuws: de gemeente heeft contact opgenomen met Benno. Ze hebben samen een goed gesprek gevoerd en hij heeft een vergoeding gehad voor de gemaakte kosten. Benno voelt zich eindelijk gehoord.

    We zijn blij dat Benno en de gemeente er samen uit zijn gekomen. En we hopen dat de gemeente een volgende keer sneller in actie komt, zodat hulp van de Nationale ombudsman niet nodig is om een oplossing te vinden. We vinden namelijk dat alle burgers zich door hun gemeente gehoord moeten voelen.

    Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 23 oktober 2021.