Wat heb ik nou in mijn speeltuin hangen?

Op deze pagina

    Column
    Hangjongeren bij een speeltuin

    Mia* is helemaal blij met haar nieuwe hoekwoning in de gemeente Hillegom. Na de koude winter verheugt ze zich op een zonnig voorjaar. Lekker genieten van de zon in haar tuin. Maar dan merkt Mia dat de speeltuin naast haar huis niet alleen wordt gebruikt door de jonge kinderen voor wie deze bedoeld is.

    Meerdere avonden per week verzamelen enkele jongeren in de speeltuin. Ze beschadigen de speeltoestellen, draaien harde muziek en laten veel rotzooi achter. Daar is Mia op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Ze besluit niet zelf de groep jongeren aan te spreken, maar neemt contact op met de gemeente. Ze vraag hen om advies wat ze kan doen om de overlast te stoppen. De gemeente vraagt Mia bij te houden wanneer zij overlast heeft en waaruit die precies bestaat. Dan kunnen ze een dossier opbouwen. Mia schrijft precies op waar ze wanneer last van heeft. Ze maakt ook foto's en filmpjes. Ze stuurt alle informatie naar de gemeente.

    Enige tijd later neemt Mia opnieuw contact op met de gemeente. Ze wil weten of er al een besluit is genomen over de aanpak van de overlast. Ze deelt ook haar eigen oplossingen zoals het weghalen van het bankje en het plaatsen van een lantaarnpaal. In een reactie laat de gemeente weten dat deze opties bespreekbaar zijn. Maar eerst heeft de gemeente aan jongerenwerk gevraagd om in gesprek te gaan met de hangjongeren. Ze gaan proberen de jongeren over te halen naar het jongerencentrum te gaan. Helpt dit niet, dan zullen ze naar een andere oplossing gaan zoeken. Deze reactie roept bij Mia nog wat aanvullende vragen op. Wanneer gaan ze dan in gesprek? En doen ze dat één keer of komen ze regelmatig terug? Als Mia hierop geen reactie meer krijgt, neemt ze contact op met de Nationale ombudsman.

    Medewerker Eva krijgt het verhaal van Mia op haar bureau en gaat aan de slag. Ze neemt contact op met de gemeente Hillegom om te vragen waarom Mia nog geen reactie heeft gekregen op haar aanvullende vragen. De gemeente onderneemt hierop meteen actie en stuurt iemand van jongerenwerk naar Mia toe. Deze legt haar uit dat ze druk bezig zijn met een bredere aanpak van overlast door jongeren in de gemeente en beantwoordt haar vragen. Mia is blij met deze persoonlijke uitleg. Wij vinden dat de gemeente Hillegom heel goed heeft gereageerd op de vragen waar Mia mee bleef zitten. We hopen dat meer gemeenten dit voorbeeld zullen volgen bij de aanpak van geluidsoverlast.

    *gefingeerde naam
    De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column


    Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 16 juni jl.