De politie schiet verzoeksters zoon bij zijn aanhouding in zijn been. Diezelfde dag wordt hij in het ziekenhuis geopereerd. De volgende dag, 9 augustus, stelt de hulpofficier van politie de zoon in verzekering en vanaf dat moment is hij gedetineerd. Een paar dagen later gaat hij vanuit zijn ziekenhuisbed naar een Penitentiaire Inrichting (P.I.). Een jaar later stuurt het ziekenhuis een rekening van bijna € 1000,- aan de zorgverzekeraar voor een behandeling vanaf 9 augustus.
De DJI, de politie en de zorgverzekeraar weigeren de rekening te vergoeden. De zorgverzekeraar weigert omdat de detentie op 9 augustus inging. De DJI weigert omdat de zoon op 9 augustus nog niet in een P.I. aanwezig was. De politie weigert omdat ingrijpen bij de aanhouding noodzakelijk was.
Na interventie van de Nationale ombudsman betaalt de zorgverzekeraar de rekening.
De Nationale ombudsman constateert dat verzoekster is vastgelopen in het systeem van naar elkaar wijzende instanties, die geen contact met elkaar hebben opgenomen om zelf uit te zoeken wie verantwoordelijk is voor deze ziekenhuisrekening. De rekening blijkt betrekking te hebben op de medische behandeling na de operatie en niet de operatie zelf. Daarnaast is de zorgverzekeraar verantwoordelijk voor ziektekosten tijdens de inverzekeringstelling, ook al gaat de detentie op dat moment al in. De DJI is verantwoordelijk voor de ziektekosten tijdens detentie vanaf het moment van de inbewaringstelling.
