Verzoeker was in de plaatselijke plas naakt gaan zwemmen en had daarbij een modderbad genomen. Een omwonende had hierop de politie Hollands Midden gewaarschuwd en hierbij aangifte gedaan van schennis van de eerbaarheid. Nadat de betrokken politieambtenaren ter plaatse waren gekomen, vorderden zij van verzoeker inzage in zijn identiteitspapieren. Verzoeker kon niet aan dit verzoek voldoen. Vervolgens hielden de politieambtenaren verzoeker aan wegens schennis van de eerbaarheid en brachten zij hem over naar het politiebureau voor verhoor. Omdat verzoeker zich niet kon identificeren, wilden de betrokken politieambtenaren zijn vrouw hiervoor benaderen. Verzoeker wenste hieraan niet mee te werken. De betrokken politieambtenaren deelden hem mee dat hij gedurende zes uur kon worden opgehouden zodat zij zijn identiteit konden achterhalen. Uiteindelijk gaf verzoeker het mobiele nummer van zijn vrouw. Toen zij vervolgens niet telefonisch bereikbaar was, reed één van de betrokken politieambtenaar met verzoeker mee naar zijn woning om bij hem thuis de identiteits-papieren in te zien. Verzoeker klaagt erover dat de betrokken politieambtenaren druk op hem hebben uitgeoefend om het mobiele nummer van zijn vrouw aan hen te geven en vervolgens tegen zijn uitdrukkelijke zin in zijn vrouw hebben gebeld om haar te vragen zijn identiteitsbewijs te brengen. De Nationale ombudsman onthield zich ten aanzien van het eerste klachtonderdeel van een oordeel. De klacht over het bellen van zijn vrouw achtte de Nationale ombudsman gegrond op grond van het volgende. De Nationale ombudsman gaat er vanuit dat verzoeker het aanbod had gedaan om naar zijn huis te gaan om de inzage in zijn papieren te verstrekken. Gelet op het feit dat uiteindelijk slechts één van de twee betrokken politie-ambtenaren, met verzoeker is meegegaan naar zijn woning, acht de Nationale ombudsman het onwaarschijnlijk dat er van verzoeker een dusdanig veiligheidsrisico uitging dat de mogelijkheid om direct naar verzoekers woning te gaan geen optie was. Het valt daarom niet in te zien waarom betrokken politieambtenaren bleven vasthouden aan hun pogingen om verzoekers vrouw tegen zijn wil in te bellen, terwijl zij er ook direct voor hadden kunnen kiezen om verzoeker naar zijn woning te brengen om daar zijn identiteitspapieren in te zien.
Recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer: gegrond
