Verzoekster verzorgde het invullen van de aangiften inkomstenbelasting van Poolse seizoenarbeiders. In 2000 voerde zij besprekingen met de Belastingdienst over het indienen van deze aangiften. De Belastingdienst ging ermee akkoord dat Poolse seizoenarbeiders haar als gemachtigde aanwezen voor de afwikkeling van de aangiften en deelde verzoekster schriftelijk mee dat op het aangiftebiljet het adres van verzoekster als 'per adres' opgenomen moest worden.
Naar aanleiding van geconstateerde knelpunten bij de behandeling van aangiften van Poolse seizoenarbeiders ontwikkelde de Belastingdienst in 2001nieuw beleid voor Poolse seizoenarbeiders. Nadat verzoekster erover had geklaagd dat de aanslagregeling anders verliep dan zij verwachtte, kreeg zij mondeling informatie over het nieuwe, niet gepubliceerde beleid. Dit nieuwe beleid hield onder meer in dat aanslagen naar het woonadres van belastingplichtigen werden gezonden; verzoekster ontving, ondanks de 'per adres' adressering op de aangiftebiljetten, geen (afschriften van) aanslagen meer.
Vervolgens voerde verzoekster een aantal gesprekken met medewerkers van de Belastingdienst over de afhandeling van reeds ingediende en nog in te dienen aangiften. De Belastingdienst legde de inhoud van de gesprekken en de tijdens deze gesprekken gemaakte afspraken niet schriftelijk vast.
Verzoekster klaagde er bij de Nationale ombudsman onder meer over dat de Belastingdienst niet in staat leek met haar te komen tot duidelijke, volledige en werkbare afspraken over de verwerking van door haar namens haar Poolse cliënten ingediende aangiften.
De Nationale ombudsman overwoog dat de Belastingdienst de bestaande afspraken over de behandeling van aangiften inkomstenbelasting van Poolse seizoenarbeiders (in eerste instantie) onaangekondigd terzijde had geschoven. Verder had de Belastingdienst de nieuwe werkwijze niet tijdig, op een voor belastingplichtige of diens adviseur voldoende toegankelijke en rechtszekerheid biedende wijze bekend gemaakt. Ten slotte had de Belastingdienst de inhoud van gesprekken en gemaakte afspraken niet schriftelijk vastgelegd. Al met al had het verzoekster lange tijd ontbroken aan duidelijkheid over de status van de mondeling verkregen informatie over het door de Belastingdienst gehanteerde beleid bij de behandeling van aangiften inkomstenbelasting van de Poolse seizoenarbeiders.
De Nationale ombudsman oordeelde dat de Belastingdienst had gehandeld in strijd met het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking. Hij achtte de onderzochte gedraging op dit punt niet behoorlijk.
Overige klachtonderdelen:
- onvoldoende ingaan op klacht;
niet nakomen toezegging.
