Niet bang voor de hond

Op deze pagina

    Column

    Verslagen van geweld tegen professionals zoals politie en ambulancemedewerkers vervullen mij met afschuw. Overmatig alcoholgebruik leidt er te vaak toe dat ‘alle remmen losgaan’ en politie, ambulancepersoneel of brandweer belemmerd worden bij hun belangrijke werk. Tegen dat geweld mag hard worden opgetreden. Dat ook politiehonden in een spannende situatie ongestoord hun werk moeten doen, was een harde les voor Peter*.

    Peter en Robert* waren met vrienden stappen in het centrum van Apeldoorn. Ze hadden al behoorlijk wat bier gedronken en bij een café waar ze naar binnen wilden, hield de portier hen tegen. Robert werd daar boos over, schreeuwde naar de portier en bonsde op de ramen. De politie die in de buurt was, zei dat ze weg moesten gaan. De jongens gingen weg, maar kwamen later weer terug. Robert was nog steeds boos en gooide een fiets in de lucht. Om nog meer wanorde te voorkomen, zetten agenten hem tegen een hek om hem aan te houden en te fouilleren. Ondertussen hield een politieman met een surveillancehond de groep op afstand zodat zijn collega’s ongestoord konden werken. Maar Peter en zijn vrienden probeerden Robert te ontzetten. De hondengeleider riep dat ze weg moesten gaan en zich er niet mee moesten bemoeien. Peter trok zich daar niets van aan, liep langs de hond en riep ‘en denk je dat ik bang ben voor zo’n hond’. Dat had hij beter wel kunnen zijn. Toen hij de hond naderde, beet die hem in zijn linkeronderbeen en viel Peter. Hij werd aangehouden, op het politiebureau voorgeleid aan de hulpofficier van justitie en daarna naar het ziekenhuis gebracht om aan zijn bijtwonden behandeld te worden.

    Nadat hij was hersteld, deed hij zijn beklag bij de politie. Hij vond dat de politie te snel de hond had ingezet en hem niet goed had behandeld. De korpsbeheerder vond alle klachten ongegrond. Peter klaagde daarna bij mij.

    Als een politiehond bijt, kan dat tot ernstige wonden lijden. Daarom mag de politie niet zomaar een politiehond inzetten. Een beet van een politiehond vormt een inbreuk op de integriteit van je lichaam en dat is een groot goed. Ik weet uit onze onderzoeken dat politiehonden getraind zijn om mensen direct te bijten die bij incidenten te dicht bij de hondengeleider komen. Door zich zo nadrukkelijk met de aanhouding van zijn vriend te bemoeien, heeft Peter zichzelf in een situatie gebracht waarin hij kon worden gebeten. Peter heeft de situatie verkeerd ingeschat. Ik vind de klacht dan ook ongegrond. De politie heeft terecht de hond ingezet om een veilige werkruimte te creëren om Robert aan te houden. Peter had uit de buurt van de hond moeten blijven. Ook daarna heeft de politie prima gehandeld door Peter naar het ziekenhuis te brengen om zijn wonden te laten behandelen. Ondanks de druk van het moment had de politie Peter wel moeten laten weten dat hij later zijn verklaring nog kon aanvullen, want hoor en wederhoor is goed voor de waarheidsvinding.

     
    * Om privacyredenen is de naam veranderd