Esther (niet de echte naam) zit in een rolstoel. Ze heeft altijd pijn en weinig energie. Full time werken lukt haar niet. Maar toch werkt ze twaalf uur per week met veel plezier. Dat is voor Esther het maximaal haalbare. Daarnaast leeft Esther van een Wajong-uitkering van het UWV en ontvangt ze huur- en zorgtoeslag van de Belastingdienst. Ook heeft ze een zorgverzekering via de gemeente. Met deze zorgverzekering heeft ze een lagere premie en geen eigen bijdrage en eigen risico.
Goed opletten
Esthers inkomsten uit werk worden met haar uitkering verrekend. Ze verdient door haar baan daarom netto €30 per maand. Maar ze moet goed opletten. Want als haar salaris iets hoger wordt, mag ze geen gebruik meer maken van de zorgverzekering via de gemeente. Dan gaat ze er financieel zoveel op achteruit, dat ze beter kan stoppen met werken. En dat wil Esther niet! Want ze doet het met veel plezier! En werken geeft ook structuur en sociale contacten. Aan de andere kant geeft het regelen en bijhouden van de administratie Esther een boel stress. Hierdoor verergeren haar gezondheidsklachten.
Weinig vertrouwen
Ook Anouk (niet de echte naam) heeft een beperking. Sinds haar 10e heeft ze last van haar nek en rug. Ze heeft elke dag veel pijn. Anouk heeft een bijstandsuitkering via de gemeente. Ze merkte al snel dat het enorm veel gedoe is om te werken naast een uitkering. De administratie kost veel tijd en ze houdt evenveel geld over, met of zonder baan. Anouk is daarom vrijwilligerswerk gaan doen. De vergoeding hiervoor mag ze houden. Ook voelt ze zich maatschappelijk nuttig. Ze heeft weinig vertrouwen in de overheid. Toen ze bijzondere bijstand had aangevraagd, heeft de gemeente haar aanvraag afgewezen. Ze heeft bezwaar gemaakt en uiteindelijk gelijk gekregen. Anouk geeft aan dat dit eigenlijk elk jaar zo gaat. Ze wordt er soms moedeloos van.
Onderzoeksrapport
De financiële problemen waar Esther en Anouk tegenaan lopen gelden voor veel jongeren met een beperking. In het onderzoek dat ik dinsdag 13 september 2022 heb gepubliceerd laat ik zien welke financiële problemen deze jongeren ervaren. Ook geef ik aan wat de overheid hieraan kan doen: bijvoorbeeld door te zorgen voor financiële zekerheid, persoonlijke begeleiding en jongeren te informeren over hun rechten en mogelijkheden. Dit onderzoek is het tweede in een reeks van drie onderzoeken over verschillende groepen rond het sociaal minimum. Ik blijf voortdurend aandacht houden voor burgers die met weinig financiële middelen daardoor afhankelijk zijn van de overheid.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 17 september 2022.
