Hek in de groei

Op deze pagina

    Column
    Ouders met kinderen in speeltuintje

    Leonie* woont samen met haar man en twee jonge kinderen in een heerlijk rustige woonwijk. Voor haar huis ligt een speelveldje. Daar gaat ze graag met haar kinderen heen. Op een dag ziet ze dat het hek om het speelveldje flink verhoogd is. Daardoor komen er steeds vaker jongeren die tot 's avonds laat op het speelveldje voetballen. Leonie heeft daar last van.           

    Dit is niet de eerste keer dat de gemeente iets aan het speelveldje doet. Bij vorige veranderingen kregen buurtbewoners altijd een brief. Maar nu zijn Leonie en haar buren niet betrokken. Ze laten de gemeente weten dat ze graag in gesprek gaan als er iets verandert. De gemeente zegt hen dat ze het speelveld voorlopig niet uitbreidt. Leonie is opgelucht en tevreden met deze reactie.

    Maar minder dan een half jaar later groeit het hekwerk opnieuw in hoogte. Nog meer jongeren komen voetballen. Voor Leonie is de maat vol. Ze stuurt mij een brief over de nalatigheid van de gemeente. De gemeente heeft al excuses gemaakt voor het feit dat Leonie en de buurtbewoners opnieuw niet betrokken zijn. Maar gezien de voorgeschiedenis zijn excuses voor Leonie niet meer voldoende. De gemeente moet zich gewoon aan haar afspraak houden.

    Ik zie dat mensen veranderingen in hun woonomgeving soms heel ingrijpend vinden. Voor een gemeente is het niet altijd mogelijk iedereen daarbij tevreden te houden. Zeker als een onderwerp gevoelig ligt, zoals hier de verhoging van het hek. Bewoners zoals Leonie moeten prettig en rustig kunnen wonen, maar jongeren moeten ook een plek hebben om te spelen. Des te belangrijker dus buurtbewoners heel goed te informeren over zo'n verandering.

    Daarin is de gemeente in dit geval echt tekort geschoten. Ik begrijp heel goed dat Leonie en andere omwonenden zich helemaal niet serieus betrokken en gehoord voelen. Bij een verandering moet een gemeente in iedere fase oog en oor voor hen hebben. Ook als het in hun ogen om een wellicht kleine verandering gaat.

    Ik vind het goed om te zien dat de gemeente de omwonenden in het begin betrokken heeft, maar later zijn ze uit het vizier geraakt. Ik heb dit aangekaart bij de gemeente, opdat het de volgende keer wel goed kan gaan. Burgerparticipatie is een proces zonder duidelijk begin of eind, waarin voortdurende goede communicatie onmisbaar is.

    * Gefingeerde naam
    De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column