Kinderombudsman over 25 jaar kinderrechtenverdrag

Op deze pagina

    Nieuwsbericht
    Marc Dullaert

    Het Kinderrechtenverdrag bestaat 25 jaar. Kinderombudsman Marc Dullaert vindt 25 jaar Kinderrechtenverdrag zeker een feestje waard. Tegelijkertijd pleit hij ervoor dat kinderen in Nederland nu eindelijk echt mogen meedenken en meepraten en over alles wat hen aangaat. Kinderombudsman Marc Dullaert: ‘Het is nu tijd dat kinderen echt meedoen.’

    Waarom is 25 jaar Kinderrechtenverdrag een feestje waard?

    “Omdat het verdrag steeds belangrijker wordt. Het wint aan autoriteit. Bij heel veel plannen en wetten houden landen rekening met wat het verdrag zegt over de rechten van de kinderen. Natuurlijk doet het ene land het beter dan het andere, maar veel landen leggen echt hun oor te luisteren bij de verschillende artikelen uit het verdrag.”

    Houdt Nederland zich goed aan het verdrag?

    “Voordat Nederland in 1996 een handtekening onder de artikelen zette, waren er twijfels. Is het wel nodig, vroegen critici zich af. Nederland had toch alles goed op orde? Nederland heeft inderdaad veel op orde. Maar toch gaat het op een aantal terreinen nog niet goed, bijvoorbeeld bij de aanpak van kindermishandeling, rond vechtscheiding en kinderen die opgroeien in armoede. Dat zie je als je alle kinderrechten naast de wetten en regels legt, zoals wij dat elk jaar in de Kinderrechtenmonitor doen.”

    Wat moet Nederland echt beter doen?

    “Ik vind het hoog tijd om naar kinderen zelf te luisteren. In artikel 12 van het Kinderrechtenverdrag staat dat kinderen het recht hebben om mee te praten over wat hen aan gaat. Dat gebeurt nauwelijks in Nederland. Volwassenen bewijzen kinderen nu soms wat lippendienst. We doen alleen maar alsof we naar kinderen luisteren als we wetten maken die hun levens beïnvloeden. Dat is niet goed. Kinderen en jongeren onder de achttien jaar zijn ook burgers.”

    Hoe doe je dat, kinderen betrekken bij nieuwe wetten?

    “We kunnen net als in Noorwegen een kindertoets invoeren. Als er dan plannen zijn of nieuwe wetten die kinderen treffen, dan moeten we via een kinderpanel de mening van kinderen peilen. En dat levert veel op. Kinderen komen echt met heel andere oplossingen voor problemen.”