Op 20 augustus 2008 verliet verzoekers dochter L. rond 21.40 uur hun woning. Om 22.45 uur gingen verzoekers op zoek naar L. omdat ze niks meer van haar hadden gehoord. Dochter L. had de woning in een labiele toestand verlaten. Zij kwamen bij het treinspoor een politieambtenaar tegen die hen meedeelde dat er een vrouw was gevonden in de leeftijd 25-30 jaar. Ze leefde nog maar was in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Verzoekers gingen hierop naar het ziekenhuis. Hier bleek helaas dat het om hun dochter L. ging. Zij overleed rond middernacht. Verzoekers klagen over de wijze waarop de regiopolitie Limburg-Noord hen heeft geïnformeerd over de toedracht van het ongeval; verder klagen zij erover dat de betrokken politieambtenaren, nadat zij ter plaatse waren, niet direct hebben gecontroleerd of hun dochter nog in leven was maar zijn afgegaan op de melding van de meldkamer en de machinist dat het slachtoffer was overleden. Bij controle later bleek dat hun dochter nog in leven was en dat de hulpverlening toen pas op gang kwam.
Ten aanzien van de informatieverstrekking oordeelt de Nationale ombudsman dat hoewel te waarderen is dat de politie bij de klachtbehandeling buiten haar verantwoordelijkheid inspanningen had verricht om zoveel mogelijk informatie te verzamelen voor verzoeker, gelet op de trieste omstandigheden van het geval en gelet op verzoekers inspanningen om informatie te verkrijgen, het in de rede had gelegen dat de politie op eigen initiatief eerder alle informatie had verstrekt en bij betrokken instanties had verzameld en niet pas na indienen van een klacht. Ten aanzien van de hulpverlening acht de Nationale ombudsman, gelet op de verklaringen van betrokken politieambtenaren, dat onder deze omstandigheden en met de beschikbare informatie de betrokken politieambtenaren ervan uit mochten gaan dat het ging om een dood persoon en niet een levend slachtoffer.
Vereiste van goede informatieverstrekking; gegrond
Vereiste van goede voorbereiding: niet gegrond