Een vrouw is mentor voor haar volwassen gehandicapte zus die bij haar moeder woont. Tijdens de coronabeperkingen komt een zorgverlener thuis omdat de zus niet naar de dagopvang kan. De zorgverlener heeft zorgen over de zus en doet een melding bij Veilig Thuis (VT), maar stelt moeder en de zus die mentor is hiervan niet op de hoogte. Beiden ervaren het hierop volgende onderzoek door VT als zeer belastend en dienen hierover een klacht in. Eerst vindt er een gesprek plaats met de vrouw en een leidinggevende van VT. De klacht wordt hierna behandeld door een externe klachtencommissie die de klachten deels ongegrond vindt en over één klacht geen oordeel geeft. VT besluit wel het onderzoek naar aanleiding van de melding af te ronden. Voor de vrouw is dit onvoldoende en zij wendt zich tot de ombudsman. De ombudsman heeft aanvullende vragen gesteld die zijn beantwoord door VT. Hij komt tot de conclusie dat VT de klachten behoorlijk heeft behandeld. En vindt het belangrijk dat er eerst een persoonlijk gesprek met de vrouw heeft plaatsgevonden. Hij kan zich wel voorstellen dat de impact op de vrouw en haar moeder van het onderzoek door VT groot is geweest.
