Tineke* is 48 jaar en, sinds het overlijden van haar man Freek* in 2009, weduwe. Tineke heeft nabestaandenuitkering en sinds 1995 een Wajong-uitkering. De Wajong-uitkering krijgt ze omdat ze door een ziekte niet kan werken
In 2007 kochten Tineke en Freek een bescheiden huis met een zonnige tuin, een grote wens van hen beiden. Ze kunnen volop genieten van hun gezamenlijke hobby tuinieren. Ze krijgen de financiering rond. Met wat spaargeld, het inkomen uit de baan van Freek en de Wajong-uitkering van Tineke lukt het net. Ze zoeken zelfs uit of een van beide er kunnen blijven wonen als één van hen onverhoopt overlijdt. Ook dat kan.
Het noodlot slaat toe en Freek overlijdt na een kort, hevig ziekbed. Er volgt een verdrietige periode voor Tineke, maar het geeft rust dat ze in hun huis kan blijven wonen. Totdat ze in maart 2012 een brief van de Sociale Verzekeringsbank (SVB) krijgt. Daarin staat dat haar nabestaandenuitkering waarschijnlijk vervalt. Dat betekent dat ze vanaf januari 2013 zo'n €700 netto per maand op achteruitgaat. Door dat onverwachte bericht staat haar huishoudboekje op losse schroeven.
Tineke maakt zich zorgen of ze wel in haar huis kan blijven wonen. Ze neemt contact met mij op en ik vraag de SVB hoe het zit. Drie maanden later heb ik nog geen antwoord van de SVB. Ik bel op, 'nee ombudsman, we weten het nog niet, kunt u ons uitstel geven'. Ik bel elke maand, maar hoor niets. Ik heb nog steeds geen idee wat de SVB doet. Misschien zoekt de SVB wel naar een oplossing voor Tineke, misschien niet, ik tast in het duister.
Wat is er aan de hand? Door een verandering van regels gaat vanaf 1 januari 2011 een Wajong-uitkering af van de nabestaandenuitkering. Dat was daarvoor niet zo. Voor iedereen die op die datum al Wajong ontving, geldt een overgangsregeling tot 1 januari 2013. Er zijn ongeveer 370 mensen die tegelijkertijd een Wajong en een nabestaandenuitkering hebben. Vandaar die brief van de SVB waar Tineke zo mee in haar maag zit, want zij hoort bij deze groep.
Na heel lang denken krijgen Tineke en ik op 5 december een brief van de SVB. De SVB schrijft niets voor Tineke te kunnen doen, want 'dat is niet de taak van de SVB'. Deze uitkomst stelt mij teleur. Ik had hoop dat de SVB toch een manier vond om de gevolgen voor Tineke en andere weduwen te verzachten. Die hoop bleek niet terecht, omdat de politiek zo beslist heeft. Daarom heb ik bij de Tweede Kamer en de Minister aan de bel getrokken, want iemand als Tineke is wel heel zwaar getroffen. Man kwijt, uitkering kwijt, huis kwijt.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column