Bij verzoeker werd in 1998 kanker geconstateerd. Sindsdien werd hij door het UWV ongewijzigd (na herkeuringen in 2001 en 2004) volledig arbeidsongeschikt geacht tot 2006. De verzekeringsarts die hem toen beoordeelde achtte hem voor minder dan 15 % arbeidsongeschikt. Verzoeker tekende met succes bezwaar aan tegen die beslissing en diende vervolgens een klacht in over de handelwijze van de betrokken verzekeringsarts.
Verzoeker klaagde erover dat de arts zijn werk niet goed had gedaan en wees er daarbij onder meer op dat hij geen medische gegevens had opgevraagd in het kader van de herkeuring. Ook klaagde hij over de wijze waarop het UWV zijn klacht over de arts had afgehandeld.
De Nationale ombudsman overwoog onder meer dat de arts medische informatie had moeten opvragen bij de behandelaars. Allereerst omdat de beoordeling een radicale wijziging betekende ten opzichte van de beoordelingen in de voorgaande jaren, hetgeen vergaande consequenties zou hebben voor verzoeker. Daarnaast speelde mee dat het UWV een proef was gestart waaruit moet blijken of de beoordeling van (ex-)kankerpatiënten specialistische kennis vereist. Het onderzoek naar verzoekers (on)geschiktheid was dan ook naar het oordeel van de ombudsman onvolledig en dus onvoldoende geweest.
Wat betreft de klachtafhandeling viel onder meer op, dat het UWV naar aanleiding van verzoekers klacht geen gesprek had geregeld tussen verzoeker en de arts.
Verzoekers klachten over de respectievelijk de handelwijze van de arts en de afhandeling van de klacht werden gegrond geacht wegens schending van het vereiste van adequate en actieve informatieverwerving respectievelijk het motiveringsvereiste.
De Nationale ombudsman gaf het UWV in overweging om een beslissing te nemen op het verzoek van verzoeker om schadevergoeding.
Overige klachtonderdelen:
- dat de arts tijdens het keuringsgesprek niet goed naar verzoeker had geluisterd.
