De gepensioneerde conducteur Hans (niet de echte naam) woont al een aantal jaren in het zonnige Spanje met zijn vrouw Wendy. Zijn inkomen bestaat uit de AOW en een pensioen. Over de AOW betaalt hij belasting in Spanje. Over zijn pensioen betaalt Hans belasting in Nederland. Voor de verrekening van zijn zorgkosten vult hij jaarlijks een zogenoemd formulier Wereldinkomen in van de Belastingdienst. Zo kan zijn bijdrage aan het CAK voor zijn ziektekosten verrekend worden. Vorig jaar kreeg Hans echter een verzoek van de Belastingdienst om aangifte inkomstenbelasting te doen.
Bij het invullen van het formulier en het controleren van de gegevens ontdekt Hans dat er iets niet klopt. Hij schrijft een brief naar de dienst Buitenland van de Belastingdienst. Maar drie weken later heeft hij nog geen reactie. Hij pakt de telefoon. Op de vraag waarom hij nu aangifte inkomstenbelasting moet doen en geen formulier Wereldinkomen moet invullen krijgt hij geen antwoord. De medewerker weet het ook niet. Maar ze stuurt Hans een formulier Wereldinkomen en een zogenoemd C-formulier zodat hij op papier aangifte kan doen. Die formulieren komen nooit aan in Spanje. Dan volgen er voorlopige aanslagen waar Hans de ene keer geld krijgt en de andere keer geld moet betalen. Ook krijgt hij een aanmaning. Hij komt maar niet verder bij de Belastingdienst en krijgt ook geen duidelijke antwoorden op zijn vragen. Hij heeft er slapeloze nachten van.
Onterechte aanslag
Omdat Hans zich steeds meer zorgen maakt en maar geen antwoorden krijgt, besluit hij contact op te nemen met de Nationale ombudsman. Medewerker Evalien leest met verbazing de klacht van Hans over de Belastingdienst. Zij stuurt deze door naar de contactpersoon bij de Belastingdienst met het verzoek deze alsnog op te pakken en de vragen van Hans te beantwoorden. Niet veel later krijgt Hans bericht van de Belastingdienst. Er is ten onrechte een aanslag naar hem gestuurd. Deze fout wordt gecorrigeerd en de bijkomende kosten kwijtgescholden. Voortaan heeft de Belastingdienst alleen maar een formulier Wereldinkomen nodig van Hans.
Te laat
Natuurlijk had de Belastingdienst deze fout al veel eerder moeten vaststellen. Dat was Hans veel ellende en slaapgebrek bespaard gebleven. Ik vind dat de overheid moet zorgen dat haar organisatie en de daarbij horende administratie en systemen erop gericht is om hele goede dienstverlening aan de burger te leveren. We zijn blij dat we Hans alsnog aan antwoorden en een oplossing hebben kunnen helpen. Hij slaapt nu in elk geval een stuk beter!
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 14 mei 2022.