Verzoeker is gescheiden van de moeder van zijn zoon. Hij klaagde erover dat het LBIO de inning van de kinderalimentatie had overgenomen, omdat het LBIO ten onrechte geen rekening had gehouden met de omstandigheid dat hij met zijn ex-echtgenote doende was afspraken te maken over een rechtstreekse betalingsregeling. Voorts klaagde hij erover dat het LBIO na beëindiging van de inning had aangegeven dat verzoeker zelf het door het LBIO aan zijn ex-echtgenote rechtstreeks betaalde bedrag diende terug te vorderen.
Hoewel verzoeker stelde druk doende te zijn geweest met het maken van afspraken met zijn ex-echtgenote, is tijdens het onderzoek niet gebleken dat verzoeker binnen twee weken na ontvangst van de brief van het LBIO had aangetoond dat hij had betaald of zou gaan betalen. Nu zijn ex-echtgenote desalniettemin het LBIO had verzocht om de inning over te nemen, en hierop niet meer terugkwam vanwege een eventuele regeling met verzoeker, kon het LBIO wettelijk gezien niet anders dan gevolg geven aan hetgeen in de beschikking van 7 juni 2006 is opgenomen en hoefde het LBIO, gelet op het vereiste van administratieve nauwkeurigheid, bij het besluit tot overname van de inning geen rekening te houden met eventuele onderhandelingen tussen verzoeker en zijn ex-echtgenote. Het LBIO handelde conform het vereiste van administratieve nauwkeurigheid. De No achtte de klacht niet gegrond.
Voorts overwoog de No dat nu verzoeker er zelf voor had gekozen om, ondanks de wettelijke verplichting om aan het LBIO te betalen, toch aan zijn ex-echtgenote te betalen, het ook aan hem te wijten was dat achteraf teveel was betaald. Het was daarom niet onredelijk dat het LBIO verzoeker voor dit bedrag verwees naar zijn ex-echtgenote. Het LBIO handelde conform het redelijkheidsvereiste. De No achtte de klacht niet gegrond.
Het verbreken van de verbinding toen verzoeker zijn zaak telefonisch wilde uitleggen.
