Klacht
Verzoeksters zoon was 's nachts met een collega in een stadscentrum waar eerder een massale vechtpartij was geweest. Een politieman met hond sommeerde hen om weg te gaan.
Verzoekster klaagde erover dat een politieambtenaar haar zoon had geslagen met een wapenstok en een politiehond had ingezet, die hem in zijn been zou hebben gebeten. Na indiening van een klacht vernam zij niets meer van de politie.
Wapenstok
De Nationale ombudsman was van oordeel dat het recht op onaantastbaarheid van het lichaam in dit geval onvoldoende was gerespecteerd. Het slaan met de (lange) wapenstok stond niet in evenredige verhouding tot het doel, namelijk dat verzoeksters zoon en diens collega zich zouden verwijderen. Er was geen sprake van (acuut) gevaar voor de veiligheid. Ook was er geen sprake (meer) van een verstoring van de openbare orde. Dat de zoon niet zou hebben voldaan aan de vordering om weg te gaan en/of "klootzak" zou hebben geroepen, rechtvaardigde geenszins het slaan met de (lange) wapenstok.
Politiehond
De politie had naar het oordeel van de Nationale ombudsman wèl gehandeld in strijd met het vereiste van professionaliteit. Omdat verzoeksters zoon weigerde weg te gaan en "vuile klootzak" zou hebben geroepen, rende de politieambtenaar naar hem toe. Daarbij had hij de politiehond aangelijnd bij zich. Verzoeksters zoon kon dit opvatten als een dreiging om de politiehond als geweldsmiddel te gebruiken. De politie moet daar behoedzaam mee omspringen omdat een hond ernstige verwondingen kan toebrengen.
Er was geen zodanig (acuut) gevaar voor de veiligheid dat de politieambtenaar mét de hond in actie kon komen. De Nationale ombudsman vond op basis van de ingewonnen inlichtingen niet aannemelijk dat de politiehond de zoon had gebeten.
Informatieverstrekking
Ten slotte was de Nationale ombudsman van oordeel dat de korpsbeheerder het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking schond door na te laten verzoekster tussentijds te informeren over de behandeling van de klacht.
