Ouders hadden zich tot hun gemeente gewend om hulp voor hun kind te krijgen. De jeugdconsulente ging samen met hen op zoek naar passende hulp. Toen het de gemeente na een lange periode nog steeds niet gelukt was om samen met de ouders de hulp op gang te brengen en er concrete signalen waren dat het niet goed ging met het kind, nam de jeugdconsulente meer regie en meldde zij de zaak uiteindelijk bij de jeugdbeschermingstafel. Er volgde een onderzoek van de Raad voor de Kinderbescherming, maar dit leidde niet tot een kinderbeschermingsmaatregel, omdat de hulp aan het kind inmiddels was opgestart.
Ouders klagen erover dat zij niet betrokken zijn bij de beslissing om een melding te doen bij de jeugdbeschermingstafel en dat de jeugdconsulente te overhaast te werk is gegaan. Hoewel zij zich zelf tot de gemeente hebben gewend voor hulp voor hun kind, zijn zij achteraf niet tevreden over de bemoeienis van de gemeente.
De Nationale ombudsman beschrijft het contact tussen de gemeente en de ouders en hoe er gaandeweg wrijving tussen hen ontstond. Hij benoemt een aantal aandachtspunten voor de communicatie met ouders voor de gemeente.
De ombudsman vindt het belangrijk dat de gemeente bij een hulpvraag voor een jeugdige, de ouders (en zo mogelijk ook de jeugdige) in iedere fase duidelijk informeert over ieders rol en verantwoordelijkheid. Markeer met een persoonlijk gesprek het moment waarop een nieuwe fase aanbreekt in de bemoeienis van de gemeente. En betrek ouders en de jeugdige zo mogelijk bij de bespreking in het geval er een melding wordt gedaan bij de jeugdbeschermingstafel.