De paspoortwet eist dat de persoon wiens reisdocument is vermist bij de aanvraag van een nieuw reisdocument een schriftelijke verklaring omtrent de vermissing wordt voorgelegd. Door ondertekening hiervan verklaart de betrokkene dat hij er van in kennis is gesteld dat de geldigheid van het vermiste reisdocument van rechtswege is vervallen. Ook wanneer het reisdocument daarna wordt teruggevonden kan het niet meer worden gebruikt.
De heer W., van Nederlandse nationaliteit, moest vanuit zijn adres in Panama op korte termijn naar Nederland maar was zijn paspoort kwijtgeraakt. Het consulaat in Panama verstrekte hem een laissez-passer (LP). In Nederland was er te weinig tijd voor de aanvraag van een nieuw regulier paspoort. W. kreeg daarom van de KMar een noodpaspoort. Bij terugkeer in Panama vroeg hij bij het consulaat een nieuw regulier paspoort aan. Ongeveer een week later vond W. zijn oude paspoort terug en melde dit telefonisch aan de KMar. Vervolgens deelde hij het consulaat mee dat hij de aanvraag voor het nieuwe paspoort introk omdat de KMar, volgens eigen zeggen van de heer W., zijn verloren gewaande paspoort zou activeren zodat hij daar weer op kon reizen. Later tijdens een reis naar de VS bleek dat zijn passpoort geregistreerd stond op de lijst van "Stolen or Lost Documents".
Het consulaat heeft bij de afgifte van het LP verzuimd om W. een verklaring omtrent de vermissing te laten ondertekenen. Daarna echter heeft W. twee maal zo'n verklaring ondertekend, namelijk bij de aanvraag om een noodpaspoort bij de KMar en later bij de aanvraag van een nieuw regulier passpoort op het consulaat. Daarnaast heeft het consulaat in Panama en de ambassade in Costa Rica, de heer W. meerdere keren telefonisch of per mail laten weten dat zijn oude hervonden paspoort niet meer geldig was.
Verzoeker klaagde er over dat het consulaat hem bij herhaling onjuist heeft geïnformeerd over de geldigheid van zijn paspoort. Deze klacht is ongegrond. Wel is het feit dat het consulaat heeft verzuimd om de heer W. bij de afgifte van het LP een verklaring omtrent de vermissing van het paspoort te laten ondertekenen, in strijd met het beginsel van administratieve nauwkeurigheid.
Dit rapport is de herziene versie van rapport 2011/101. Het eerdere rapport wordt hiermee vervangen.
Actieve en adequate informatieverstrekking
Administratieve nauwkeurigheid
Buitenlandse Zaken
Vermissing paspoort
Verstrekken (nood)paspoort
