Meneer en mevrouw zijn in 2011 buiten gemeenschap van goederen getrouwd. Dat betekent onder meer dat ieder zijn eigen schulden heeft die de ander niet hoeft te betalen. Meneer heeft in 2016 en 2017 zijn bedrijf aan zijn vrouw verkocht. Hierna ging hij in loondienst bij datzelfde bedrijf. Twee jaar later werd meneer persoonlijk failliet verklaard. Zijn curator vond de verkoop en de indienstneming verdacht. Hij vermoedde dat daarmee geld was weggemaakt waardoor de schuldeisers van meneer zijn benadeeld. De curator wilde dit uitzoeken en voor de rechter brengen. Dat heet een 'actio pauliana'. Hij vroeg mevrouw om inzicht te geven in de geldzaken van haar bedrijf. Dat deed mevrouw niet. Daarom vroeg de curator aan de Belastingdienst om de aangiften vennootschapsbelasting 2015-2019 van haar bedrijf te sturen. Dat deed de Belastingdienst. De curator ging naar de rechter, maar kreeg uiteindelijk geen gelijk.
Mevrouw klaagde bij de Belastingdienst over het informeren van de curator. De Belastingdienst vond de klacht ongegrond. Mevrouw vroeg de ombudsman om zich uit te spreken: volgens haar mocht de Belastingdienst de aangiften niet aan de curator van haar man geven. De Belastingdienst kon het verzoek van de curator niet laten zien en zou de regels over geheimhouding verkeerd hebben uitgelegd.
De ombudsman vindt de klacht van mevrouw deels gegrond.
Hij vindt de klacht ongegrond op het punt van het delen van de aangiften. In 2015 was meneer eigenaar van het bedrijf. Daarom mocht de Belastingdienst de aangifte 2015 beslist met hem en zijn curator delen. Het is informatie over hemzelf. In 2016-2019 was meneer geen eigenaar meer. Dan zijn de aangiften informatie van een ander. Het delen mag dan alleen als de Belastingdienst daarbij invorderingsbelang heeft. Dat speelt hier. De curator was bezig met onderzoek dat de boedel kan vergroten. Als schuldeiser in de boedel bestaat voor de Belastingdienst dan vanzelf het invorderingsbelang.
De ombudsman vindt de klacht gegrond op het punt van de klachtafhandeling. De Belastingdienst had zelf kunnen zien dat iets in de tekst van artikel 67 van de Leidraad Invordering 2008 mist, dat dit niet klopt en dat dit mevrouw verwarring gaf. De Belastingdienst gaat nu zo snel mogelijk de tekst repareren.
