Een vrouw kreeg bij haar huis ruzie met een man. Het bleef niet bij woorden. De man deed aangifte tegen de vrouw van mishandeling. Het Openbaar Ministerie (OM) seponeerde de zaak. Daarbij gaf het OM als reden op dat de vrouw zelf zwaar gewond was geraakt bij de ruzie (sepotcode 52). Dit is een voorbeeld van een situatie waarin volgens het OM bestraffing wel mogelijk is, maar de officier van justitie de zaak toch niet doorzet (beleidssepot).
De vrouw was het niet eens met het OM dat haar gedrag een misdrijf zou zijn. Ze vond dat ze geen verwondingen had veroorzaakt bij de man. Ze had zich alleen maar willen verdedigen tegen het geweld van de man. Maar het OM wilde de reden voor het sepot (de sepotcode) niet aanpassen. Daarover diende ze een klacht in, eerst bij het OM, daarna bij Nationale ombudsman.
In de tussentijd moest de man terechtstaan voor zware mishandeling van de vrouw en hij werd daarvoor veroordeeld. In de stukken van die rechtszaak las de advocaat van de vrouw passages die gingen over het aandeel van de vrouw bij de ruzie. Volgens haar waren die niet gelijk met het standpunt van het OM dat de vrouw een misdrijf had gepleegd. In een klacht bij het OM vroeg ze daarom om een andere sepotcode namelijk 02, wat staat voor: onvoldoende bewijs. Het OM wees de klacht af.
De ombudsman vond dat het OM in zijn beslissing op de klacht niet voldoende was ingegaan op belangrijke argumenten van de advocaat. Daardoor bleef onduidelijk of de zaak wel afgerond had mogen worden met de sepotcode die het OM had gekozen. De ombudsman schreef aan het OM waar het aan ontbrak en vroeg de zaak nog eens goed te bekijken. Het OM constateerde toen dat het standpunt van de officier van justitie op de rechtszitting (tegen de man) niet paste bij de sepotbeslissing voor de vrouw. Daarom werd de zaak van de vrouw alsnog geseponeerd wegens onvoldoende bewijs". Dat is gunstiger voor haar, bijvoorbeeld als ze een Verklaring omtrent het gedrag (VOG) nodig heeft.