Ronald (niet de echte naam) is Bosniëveteraan en zit in een ingewikkelde en benarde situatie. Jaren geleden verliet zijn ex-vrouw het gezin en liet hem achter met hun drie kinderen. Sindsdien loopt er een moeizame echtscheiding. Nu eist de advocaat van zijn ex dat het gezamenlijke huis wordt verkocht. Dat brengt Ronald in grote problemen, want een nieuw huis kopen kan hij niet.
Na zijn uitzending in Bosnië ontwikkelde Ronald een posttraumatische stressstoornis, waardoor hij arbeidsongeschikt werd. Hij ontvangt van het UWV een arbeidsongeschiktheidsuitkering, maar met die uitkering kan je geen nieuwe hypotheek aanvragen. Als het huis wordt verkocht, dreigen hij en zijn kinderen binnen enkele maanden dakloos te worden.
Zorgen nemen toe
Ronald zoekt hulp bij verschillende organisaties, maar van hen krijgt hij te horen dat zijn situatie nog niet urgent genoeg is. Op papier heeft hij vermogen en lijkt hij zelfredzaam. Al voelt dat voor Ronald totaal niet zo. Het gaat al langere tijd niet goed met hem en zijn kinderen. En naarmate de verkoop dichterbij komt, nemen hun zorgen alleen maar verder toe.
Echt hulp nodig
Een week voor de woning in de verkoop gaat, wendt Ronald zich wanhopig tot ons. Collega Hans luistert naar zijn verhaal en herkent de urgentie. Daarom neemt hij direct contact op met meerdere organisaties. Hij benadrukt dat Ronald echt hulp nodig heeft en vraagt of zij iets voor hem kunnen doen.
Kort daarna komt de gemeente in actie. Twee dagen later staan de burgemeester en een gemeentemedewerker bij Ronald op de stoep. Ze luisteren naar zijn situatie en bespreken mogelijke oplossingen. Ronald mag opnieuw een urgentieverklaring aanvragen bij de woningcorporatie.
Een nieuwe start
Na een maand vol onzekerheid komt eindelijk goed nieuws: de urgentieverklaring wordt toegekend en de woningcorporatie heeft zelfs al een geschikte huurwoning gevonden. Dat is precies op tijd, want het oude huis is inmiddels verkocht en dat moeten ze binnenkort opleveren. Ronald en zijn kinderen kunnen gelukkig al vóór die datum verhuizen. Na een lange periode van stress en wanhoop betekent dit voor hen een nieuwe start.
Zorg en ondersteuning
Ik ben opgelucht dat Ronald en zijn kinderen uiteindelijk net op tijd een woning hebben gekregen. De snelle inzet van de gemeente was daarbij van grote waarde. Ronald heeft als veteraan veel voor ons land betekend. Dan is het belangrijk dat hij niet alleen erkenning krijgt, maar ook de zorg en ondersteuning die hij nodig heeft. Het persoonlijke gesprek met de gemeente maakte voor hem een wereld van verschil.
