Tijn (niet de echte naam) krijgt af en toe hulp in het huishouden via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Daarvoor betaalt hij maandelijks een eigen bijdrage aan het CAK. Maar zijn hulp komt vaak helemaal niet opdagen. Tijn besluit de hulp te stoppen en laat dit weten aan de thuiszorgorganisatie. Hij denkt dat hij daarmee alles netjes heeft geregeld. Maar helaas worden er fouten gemaakt waar Tijn geen weet van heeft.
Het CAK incasseert namelijk de eigen bijdrage van Tijn gewoon door. Hij ziet dat er geld verdwijnt voor zorg die hij niet meer ontvangt. Hij raakt steeds meer gefrustreerd en bezorgd, Hij vindt het onterecht dat hij nog steeds betaalt en laat de bedragen terugstorten. Dan gaat het mis. Het CAK schakelt een incassobureau in. Tijn moet niet alleen de eigen bijdrage, maar ook de incassokosten betalen. Omdat hij dat weigert, volgen er meer stappen. Er komen deurwaarderskosten bij en er wordt beslag gelegd op zijn WAO-uitkering.
Het overzicht helemaal kwijt
Tijn raakt het overzicht volledig kwijt. Hij leeft van een kleine uitkering en kan zijn rekeningen en huur niet meer betalen. Iedere brief voelt als een klap in zijn maag. Hij dacht dat hij alles netjes had geregeld door de hulp stop te zetten. Daarom besluit hij zijn verhaal neer te leggen bij de Nationale ombudsman. Collega Tobias vraagt bij het CAK na waarom er toch kosten in rekening zijn gebracht. Het CAK laat in een reactie weten dat ze op verschillende brieven geen antwoord van Tijn kregen. Er was daarom geen reden om de zorggegevens te controleren bij de gemeente. Dat doen zij alleen als iemand aangeeft dat er iets niet klopt.
Komt er een oplossing?
Vanwege de situatie van Tijn doet het CAK alsnog navraag bij de gemeente. Daaruit blijkt dat de einddatum van de hulp niet goed was doorgegeven door de thuiszorgorganisatie. Het CAK besluit daarom de ten onrechte in rekening gebrachte bijdragen en incassokosten kwijt te schelden. Daarmee komt er lucht in een uitzichtloze situatie.
Snel in de knel komen
Ik begrijp goed dat Tijn dacht dat hij genoeg had gedaan door zijn hulp stop te zetten. Zijn verhaal laat zien hoe snel mensen in de knel kunnen raken wanneer kleine fouten en misverstanden samenkomen. Eén gemiste melding kan grote gevolgen hebben. Het is belangrijk dat overheidsorganisaties onderling goed afstemmen, zodat mensen niet ten onrechte worden opgezadeld met torenhoge kosten. Tijns zaak is gelukkig opgelost. Maar het toont aan hoe dun de scheidslijn is tussen zelfstandig rondkomen en volledig vastlopen.
Deze column is verschenen in De Telegraaf van 18 oktober 2025. De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
