Verzoekster viel bij haar werkgever uit met klachten veroorzaakt door blootstelling aan elektromagnetische straling. Bij een onderzoek op de werkplek was geen overschrijding van de toegestane norm vastgesteld. De bedrijfsarts betwijfelde of verzoekster ooit nog terug zou kunnen keren op haar werkplek. Zij stelde na ruim een jaar ziekte voor dat verzoekster vier uur per week zou beginnen met re-integreren vanuit huis.
Haar werkgever wilde weten of hij voldoende aan re-integratie deed en of verzoekster ook vanaf kantoor kon re-integreren. Hij vroeg een deskundigenoordeel aan dat door een arbeidsdeskundige van het UWV werd uitgevoerd omdat het ging om een vraag van arbeidskundige aard. De arbeidsdeskundige consulteerde de verzekeringsarts. Die had overleg met de bedrijfsarts en concludeerde dat er teveel van de klachten was uitgegaan. Verzoekster zou meer moeten kunnen dan vier uur vanuit huis re-integreren. De bedrijfsarts moest de belastbaarheid beter in kaart brengen. Het UWV oordeelde dat de werkgever te weinig gedaan had aan de re-integratie van verzoekster.
Verzoekster klaagde erover dat het deskundigenoordeel onzorgvuldig tot stand was gekomen nu de verzekeringsarts haar niet gezien of gesproken had. Ook bleek uit het oordeel en de klachtafhandeling niet dat haar standpunt was meegewogen.
De Nationale ombudsman oordeelt dat het deskundigenoordeel door de arbeidsdeskundige op zorgvuldige wijze was uitgevoerd, maar dat er in dit geval toch van het UWV meer verwacht had mogen worden. Gelet op de ernst en lange duur van de klachten en de regelmatige controles bij de bedrijfsarts, had met het oog op het vereiste van maatwerk van het UWV verwacht mogen worden dat de verzekeringsarts verzoekster zelf had gezien. Dit had in ieder geval moeten gebeuren in het kader van de klachtafhandeling door het UWV. Daarnaast oordeelt de Nationale ombudsman dat de klachtafhandeling niet voldoet aan het vereiste van luisteren naar de burger.
