Pijnlijke felicitatie

Op deze pagina

    Column
    Foto van een oude vrouw

    "Ik ben helemaal ondersteboven. Vandaag zouden mijn man en ik 60 jaar getrouwd zijn. Nu kreeg ik zojuist per post een felicitatie van de Commissaris van de Koningin. Maar mijn man is al elf maanden dood!" Dit schrijft mevrouw Kooij* mij. Een uiterst ongelukkige felicitatie

    Mevrouw Kooij heeft haar signaal niet alleen bij mij afgegeven. Verontwaardigd schrijft ze ook een brief aan de Commissaris van de Koningin: "Voor mij is het nu te laat, maar dit mag toch niet meer gebeuren!" Ze vraagt zich ook af of de door haar getekende overlijdensacte destijds wel is doorgekomen. Meteen de dag daarna ontvangt ze een persoonlijke excuusbrief van de Commissaris. Toch wil ik weten hoe zo'n pijnlijke vergissing mogelijk is.

    Verkeerde gegevens

    De Provincie Zuid-Holland laat mij - namens de Commissaris van de Koningin - weten dat zij de gegevens over jubilarissen altijd van de gemeente ontvangt. Daar is dus blijkbaar iets mis gegaan. Uit mijn navraag bij de gemeente Schiedam blijkt dat de gemeente inderdaad één keer per jaar een bestand met jubilarissen aanlevert bij de Commissaris van de Koningin. In 2011 is een verkeerd bestand aangeleverd met gegevens van vóór de overlijdensdatum van de echtgenoot van mevrouw Kooij. Gelukkig heeft de gemeente inmiddels stappen ondernomen om te voorkomen dat dit nog een keer gebeurt. Voortaan haalt de gemeente de gegevens over jubilarissen uit de actuele gemeentelijke basisadministratie (GBA). Maar, zegt de gemeente, de Commissaris van de Koningin kan ook altijd contact opnemen om de actualiteit van de gegevens te controleren.

    Werkbare oplossing

    Ik kan me voorstellen dat het voor de Commissaris onmogelijk is om steeds alle overlijdensgevallen bij de gemeenten in de provincie te controleren. Zoals de gemeente zelf al aangeeft: het blijft mensenwerk en het is dus nooit waterdicht. Maar ik hoop dat mijn tussenkomst er toe leidt dat de gemeente en de Provincie nu samen een werkbare oplossing bedenken. Want ook al blijft het mensenwerk, de kans dat in de toekomst zoiets gevoeligs bij iemand anders gebeurt moet zo klein mogelijk zijn.

    Daar ging het mevrouw Kooij ook om. Naast de persoonlijke excuusbrief van de Commissaris van de Koningin heeft zij inmiddels bezoek gehad van de gemeente. De gemeente heeft ook oprechte excuses én een bloemetje aangeboden. Terugdraaien kan niet meer, maar voor werken aan zorgvuldigheid is het nooit te laat.

    * Gefingeerde naam
    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column