Rob* gaat als rugzaktoerist naar Thailand. Hij reist een maand lang in zijn eentje door het land. In een authentiek Thais dorpje wordt hij plotseling omver gereden door een voorbijrazende scooter. Rob heeft een hersenschudding en een bloedende wond aan zijn been. De plaatselijke dokter verleent eerste hulp, maar een dag later begint de wond te etteren. Rob vertrouwt het niet en neemt een taxi naar een ziekenhuis. Na een reis van ruim vier uur over onverharde wegen komt hij gebroken aan. In het ziekenhuis wordt zijn wond schoongemaakt en een bed voor hem gereed gemaakt
De volgende dag blijkt dat hij alleen in het ziekenhuis kan blijven als zeker is dat de kosten worden betaald. Rob heeft zelf net genoeg geld om de eerste nacht te betalen, maar niet voor meer dagen. Hij belt de Nederlandse ambassade in Bangkok en vraagt of die de verdere kosten van het ziekenhuis voor hem betaalt. Een medewerker van de ambassade vertelt hem dat de ambassade alleen bemiddelt als een verzekeringsmaatschappij of een particulier zich garant stelt.
Ambassade schiet onverzekerde reizigers niet voor
Maar Rob heeft geen reisverzekering, zijn ziektekostenverzekering dekt geen kosten buiten Europa én hij kent niemand die de kosten kan voorschieten. 'Ook in dat geval kan de ambassade hem niet helpen', zegt de medewerker. Dat schiet Rob in het verkeerde keelgat. Boos roept hij: 'U hoort nog wel van mij!' Hij vindt het schandalig dat de Nederlandse ambassade hem als Nederlandse belastingbetaler niet de hulp geeft die hij nodig heeft. Er zit voor Rob niets anders op dan zo snel mogelijk terug te gaan naar Nederland. Eenmaal thuis geneest de beenwond snel. Maar de hoofdpijn als gevolg van de hersenschudding blijft aanhouden. Voorlopig kan hij niet aan het werk.
Rob vindt dat de ambassade in Bangkok ervoor verantwoordelijk is dat hij voortijdig het Thaise ziekenhuis uit moest. Hij dient een klacht én een schadeclaim in bij de minister van Buitenlandse Zaken. De minister vindt de klacht ongegrond en wijst de schadeclaim af. Rob is het daar niet mee eens en schrijft een brief aan mij. Ik vind dat de Nederlandse ambassade in Bangkok niet verantwoordelijk is voor de gevolgen van het ongeluk in Thailand. Het is immers Rob zijn eigen schuld dat hij op reis is gegaan zonder eerst een goede reisverzekering af te sluiten. De consequenties daarvan moet hij dus zelf dragen. Rob is niet de eerste voor wie het avontuur van onverzekerd reizen zo is geëindigd. Een reiziger met een goede verzekering op zak, reist zo veel zorgelozer dan degene die op de bonnefooi vertrekt.
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
