Pech op de snelweg

Op deze pagina

    Column

    Zomervakantie betekent soms oppassen geblazen met vakantiedrukte op de snelweg. Een ongeluk zit vaak in een klein hoekje. Dat ervaart Debby* ook als zij op de snelweg rijdt. Haar auto wordt plotseling geraakt door een onbekend voorwerp dat vanaf de andere rijbaan via de middenberm haar kant op komt vliegen. Hierdoor raken voorruit en dak van Debby's auto beschadigd. Ze schrikt zich rot! Gelukkig weet ze toch nog veilig aan te komen bij het dichtstbijzijnde benzinestation.

    Enigszins van de schrik bekomen, belt zij daar via 0900-8844 met de politie om melding te doen van het incident. Daar krijgt zij te horen dat de politie voor dit soort gevallen niet naar de plaats van het ongeval komt. Enkele dagen later blijkt het niet mogelijk om op het politiebureau aangifte te doen van het incident. Maar voor een schadevergoeding van het Waarborgfonds Motorverkeer heeft zij een geldige aangifte nodig. Nu dat onmogelijk blijkt, dient Debby een klacht in bij de politie. De korpsbeheerder laat weten dat de politie niet op elke melding kan reageren en dat zij vanwege het werkaanbod prioriteiten moeten stellen. Haar klacht wordt afgewezen. Maar de korpsbeheerder geeft toe dat de politie beter had moeten uitleggen waarom zij niet ter plaatse kwamen en wat Debby het beste kon doen in haar situatie.

    Voor Debby is hiermee de kous nog niet af. Samen met haar vader schrijft zij mij een brief over de politie die onvoldoende aandacht heeft besteed aan haar melding van het incident. Toch heb ik wel begrip voor de beslissing van de politie om in verband met prioriteiten niet ter plekke te gaan kijken. Als de politie wel was gaan kijken, was er dan nog wel iets aan bewijs te vinden? En was de plaats van het ongeval wel terug te vinden? Wat dat betreft heeft de politie juist gehandeld. Maar ik vind het onjuist dat de politie dat niet helder heeft toegelicht. Logisch dat Debby teleurgesteld is. Bovendien had de politie naar mijn oordeel uitdrukkelijk moeten laten weten dat Debby met haar auto bij de politie langs had kunnen gaan voor een proces-verbaal. Dat heeft zij immers nodig om een beroep te kunnen doen op het Waarborgfonds Motorverkeer.

    Tijdens mijn onderzoek ontdek ik dat dit politiekorps - in tegenstelling tot vele andere korpsen - nog geen gebruik maakt van een vereenvoudigde aangifte voor het Waarborgfonds Motorverkeer. Een aantal politiekorpsen heeft met het fonds afspraken gemaakt voor een eenvoudige 'stempelaangifte'. Dat is voor mij reden om de korpsbeheerder aan te bevelen om ook een eenvoudige aangifte mogelijk te maken. Hierdoor kunnen mensen zoals Debby in de toekomst op een snelle manier aangifte doen wanneer zij een beroep op het fonds willen doen voor schadevergoeding. Maar dan moet de politie hen natuurlijk wel op deze mogelijkheid wijzen!

    * Om privacyredenen is de naam veranderd