Onpartijdig politieonderzoek

Op deze pagina

    Column

    Laatst las ik dat bijna de helft van de werknemers wel eens een relatie heeft gehad met een collega. Dit betekent dus, dat als u een kantoor deelt met vier collega's, in doorsnee twee van u het met een collega over heel andere zaken heeft gehad (of zult hebben) dan alleen de laatste managementrapportage.

    Ook meneer Juan* verliest zijn hart op de werkvloer aan één van zijn werkneemsters. Maar hun relatie loopt op de klippen als zij Juan ervan beschuldigt haar te hebben mishandeld. Ze doet hiervan aangifte bij een hoofdagente van de politie Haaglanden. Als de hoofdagente Juan over deze mishandeling verhoort, is de sfeer erg gespannen. Het werkt ook niet sfeerverhogend als ze Juan tijdens het verhoor arrogant en manipulatief noemt. Juan krijgt het idee dat de hoofdagente haar oordeel in deze zaak al klaar heeft. En dat oordeel is zeker niet in zijn voordeel.

    Omdat Juan zijn onschuld wil bewijzen, geeft hij de hoofdagente cassettebandjes met daarop telefoongesprekken met zijn ex-vriendin, die hij heeft opgenomen. Maar juist bij een stukje gesprek dat Juans onschuld kan bewijzen, geeft de hoofdagente aan dat ze door een storing op het bandje niet kan verstaan wat er gezegd wordt. Ook geeft Juan de hoofdagente een brief die zijn ex aan hem schreef. Hierin staat dat ze hem graag terug wil en spijt heeft van alles wat er is gebeurd. Maar de hoofdagente vindt de brief niet belangrijk en neemt hem daarom niet op in haar dossier over deze zaak. Ook ontlastende getuigenverklaringen van twee van Juans werknemers laat zij buiten het dossier.

    De zaak komt voor de rechter en die vindt de brief en de getuigenverklaringen wel degelijk belangrijk. En neemt die alsnog mee in zijn beoordeling. Ook lukt het de rechter wel de slecht verstaanbare tekst op het bandje te beluisteren. De rechter spreekt Juan uiteindelijk vrij. Maar Juan voelt zich partijdig behandeld tijdens zijn verhoor door de hoofdagente en klaagt hierover bij mij.

    Ik onderzoek Juans zaak. En kom tot de conclusie dat het de hoofdagente niet is gelukt Juan onpartijdig te verhoren. Ik vind dit bijzonder ernstig. Als mens moet je erop kunnen vertrouwen dat de politie al het belangrijke bewijsmateriaal in een zaak onbevangen verzamelt, of dit nu in het voordeel of in het nadeel van een verdachte werkt. Het is vervolgens aan de rechter op basis van dit bewijs de gang van zaken zoveel mogelijk naar waarheid te reconstrueren. En hierop zijn uitspraak te baseren. Nu krijg ik de indruk dat de hoofdagente dit al voor de rechter heeft willen doen en dat is niet haar taak. Dit werkt willekeur in de hand en kan daarmee leiden tot een gevoel van twijfel bij burgers over de onpartijdigheid van politie.

    Ik hoop dat de hoofdagente leert van deze zaak. En zulke zaken in de toekomst met een meer open kijk zal behandelen.

    * Om privacyredenen is de naam veranderd