‘Een beter milieu begint bij jezelf.’ Dat hoef je mevrouw Deen niet uit te leggen. Achter haar huis is een tankstation en de gratis plastic handschoentjes bij de pompen zwerven overal in de omgeving rond. Zij ergert zich hevig aan dit zwerfvuil. Zowel de gemeente als de politie doen niets met haar signalen. Daarom komt ze zelf maar in actie. Uit pure ergernis haalt zij regelmatig de doosjes met plastic handschoenen weg. Voorkomen is beter dan genezen. Deze milieuactie wordt haar door de pomphouder niet in dank afgenomen. Men krijgt haar acties in de gaten en uiteindelijk houdt de politie haar wegens diefstal aan. Over de manier waarop is ze behoorlijk overstuur, zo blijkt uit de brief die ik van haar ontvang.
Mevrouw Deen schrijft mij dat de politie op een ochtend belde. De politie nodigde haar uit om een paar dagen later naar het politiebureau te komen in verband met de handschoenenkwestie. In de veronderstelling dat zij eindelijk een gesprek zou hebben over het zwerfvuil, meldt mevrouw Deen zich om 9 uur op het bureau. Eenmaal binnen wordt zij meteen aangehouden, voorgeleid en verhoord. Als de politie haar daarna in een cel wil plaatsen, raakt mevrouw Deen zo geëmotioneerd dat de politie besluit haar toch maar naar een andere ruimte te brengen en van de verplichte fouillering af te zien. Pas aan het einde van de middag mag zij weer naar huis. Zij voelt zich onmenselijk behandeld en klaagt daarover bij de politie. Maar met de politie komt ze er niet uit. Daarom vraagt zij mij naar haar zaak te kijken.
Om mij een oordeel te vormen, zoek ik contact met de betrokken medewerkers van de politie en de officier van justitie. De officier van justitie blijkt de politie toestemming te hebben gegeven om mevrouw Deen buiten heterdaad aan te houden. Met de kanttekening dat de politie mevrouw Deen eerst moet vragen om vrijwillig naar het bureau te komen. Ik waardeer deze terughoudendheid van de officier van justitie. Het is begrijpelijk dat mevrouw Deen – die verdacht is van diefstal - gehoord moet worden. Maar aanhouding is pas noodzakelijk als mevrouw Deen niet zou komen opdagen of niet wil meewerken aan het verhoor. En daarvan is hier helemaal geen sprake. Ik vind het onnodig dat de politie mevrouw Deen meteen bij binnenkomst heeft aangehouden. Bovendien heeft het gedwongen verblijf op het bureau naar mijn oordeel langer geduurd dan nodig was. Gelukkig hebben een paar politiemedewerkers begrip gehad voor de situatie en voorkomen dat mevrouw Deen werd gefouilleerd en in een politiecel belandde.
Al met al is dit een ingrijpende gebeurtenis geweest voor mevrouw Deen. Die kan ik helaas niet meer ongedaan maken. Wel hoop ik dat de politie in de toekomst een soortgelijke situatie anders aanpakt.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
