Scheiding met een staartje

Op deze pagina

    Column

    Scheiden. De gehuwden onder ons denken er liever niet aan. Als het er dan toch van komt, wil je de hele zaak het liefst zo snel mogelijk achter de rug hebben. Als de rechtbank er de schuld van is dat je scheiding nog onnodig een staartje krijgt, dan is dat erg vervelend. Zo liep het bij mevrouw Boudrafini* mis. Zij en haar man besluiten uit elkaar te gaan. De rechtbank Rotterdam gaat over hun scheiding en vraagt daarom aan de advocaat van mevrouw Boudrafini om haar persoonsboekje langs te brengen. Dit persoonsboekje heeft mevrouw Boudrafini in haar geboorteland gekregen. In dit boekje zit haar originele identiteits-, geboorte-, en trouwbewijs. De advocaat krijgt na afgifte van het persoonsboekje van de rechtbank keurig een ontvangstbericht.

    De scheiding is geregeld. Tenminste, nog niet helemaal, want mevrouw Boudrafini krijgt van de rechtbank haar persoonsboekje niet terug. Haar advocaat vraagt in een fax aan de rechtbank tot twee keer toe waar het boekje blijft. Maar hij krijgt van de rechtbank helemaal geen reactie. De advocaat geeft niet op en waagt er nog een telefoontje aan. Hij krijgt te horen dat de rechtbank niet weet waar het persoonsboekje van mevrouw Boudrafini is. In een laatste poging schrijft de advocaat nog een brief aan de rechtbank over het persoonsboekje. Opnieuw ontvangt hij geen enkel bericht terug van de rechtbank.

    Mevrouw Boudrafini is ten einde raad. Het persoonsboekje is voor haar erg belangrijk. Hierin zitten tenslotte haar belangrijke documenten. Ze besluit bij mij een klacht in te dienen over de griffie van de rechtbank Rotterdam. Die heeft haar persoonsboekje niet teruggegeven en het is nu zoek. Ik vraag de rechtbank toch nog naar het boekje op zoek te gaan. Dit gebeurt. Maar het lukt de rechtbank echt niet het boekje boven water te krijgen. De rechtbank vindt het vervelend hoe alles gelopen is en wil met mevrouw Boudrafini spreken over een oplossing voor de situatie. De rechtbank Rotterdam belooft mij daarvoor contact op te nemen met de advocaat van mevrouw Boudrafini. De advocaat hoort echter weer niets. Helaas komt de rechtbank haar belofte dus niet na. Daarom vraag ik de rechtbank zelf alsnog binnen twee weken met mevrouw Boudrafini om de tafel te gaan zitten.

    Het duurt wel lang maar gelukkig is de rechtbank Rotterdam uiteindelijk met een oplossing gekomen voor mevrouw Boudrafini. De rechtbank wil voor haar een nieuw persoonsboekje regelen. Ik vind het belangrijk dat overheidsinstellingen zorgvuldig omgaan met belangrijke persoonlijke papieren zoals het persoonsboekje van mevrouw Boudrafini. Ik hoop daarom dat de rechtbank Rotterdam geleerd heeft van deze zaak. En het mag de volgende keer wel wat sneller.

    * Om privacyredenen is de naam veranderd