Meneer Bouwman* is voor zijn werk regelmatig in het buitenland. Bij terugkomst op Schiphol treft de douane in zijn bagage CD-roms aan met gekopieerde software en DVD’s met gekopieerde films. De douane vermoedt dat deze illegaal zijn en neemt ze in beslag. Het is aan de rechter om te bepalen of het inderdaad om illegale spullen gaat. Thuis ontvangt meneer Bouwman een transactievoorstel. Dit is een voorstel van de officier van justitie om binnen een maand een geldbedrag te betalen waardoor de zaak wordt afgesloten en meneer Bouwman niet meer voor de rechter hoeft te verschijnen.
Met de hoogte van het transactiebedrag, € 600, is meneer Bouwman het niet eens. Uit ervaring is hij tijdens zijn buitenlandse trips voorbereid op stroomstoringen en gecrashte computers. Daarom heeft hij altijd een aantal zelfgemaakte kopieën bij zich met computerprogramma’s die hij thuis al bezit. Niets illegaals dus. De DVD’s is een ander verhaal en hij geeft toe dat hij die beter niet had kunnen kopen. Een straf hiervoor is begrijpelijk, maar het bedrag dat hij nu moet betalen gaat hem te ver. Hij legt dit uit in een brief aan de officier van justitie.
Omdat meneer Bouwman nog geen reactie op zijn brief heeft ontvangen, belt hij met het Arrondissementsparket. Hij wil weten of hij het bedrag alvast moet betalen of dat hij beter eerst de inhoudelijke reactie op zijn brief kan afwachten. Een medewerker vertelt hem dat hij beter eerst kan betalen. Nog dezelfde dag maakt hij het bedrag over. Hij gaat er vanuit dat hij zijn geld - of een deel daarvan – later terug krijgt als de officier zijn argumenten accepteert. Maar er gaan maanden voorbij zonder dat hij een reactie ontvangt. Als hij na een half jaar informeert wanneer hij eindelijk antwoord kan verwachten, krijgt hij te horen dat zijn brief zoek is. Maar een medewerker belooft hem dat zijn brief alsnog wordt beantwoord als hij een kopie opstuurt. De irritatie begint bij meneer Bouwman nog meer op te spelen als hij hoort dat zijn zaak bij de rechter zonder zitting is gesloten omdat hij het transactievoorstel al heeft betaald. Hierdoor kan hij zijn bezwaar tegen de hoogte van het bedrag niet meer aan de rechter voorleggen.
Meneer Bouwman is woedend. Omdat hij verkeerd is ingelicht over het betalen van het transactievoorstel, kan hij zijn zaak niet voor de rechter brengen! Daarnaast steekt het hem dat hij keer op keer geen antwoord krijgt op zijn brieven. Ook nu hij de gevraagde kopie opstuurt, hoort hij niets. Hij schrijft mij dat hij zich misleid voelt en bovendien veel te lang aan het lijntje wordt gehouden. Die grieven kan ik mij goed voorstellen. Het Parket heeft hem met onjuiste informatie op het verkeerde been gezet en daarom kan hij zijn zaak niet meer aan de rechter voorleggen. Ik vraag de minister van Justitie te kijken naar een redelijke oplossing. Alsnog aan de rechter voorleggen kan niet meer. Maar meneer Bouwman krijgt de helft van het bedrag van het transactievoorstel vergoed. Hij had natuurlijk liever zijn verhaal gedaan voor de rechter en diens oordeel gehoord. Geld maakt hier niet alles goed…
* Om privacyredenen is de naam veranderd
