Auke (niet de echte naam) doet regelmatig mee aan demonstraties. Hij wil weten of de overheid hem in de gaten houdt. Daarom vraagt hij bij zijn gemeente een overzicht op van alle keren dat een overheidsorganisatie zijn gegevens opvroeg uit de Basisregistratie Personen (BRP). In de BRP staan onder andere de naam, het adres en Burgerservicenummer van alle mensen die in Nederland wonen. Overheidsorganisaties kunnen die gegevens opvragen als ze dat nodig hebben.
Als hij het overzicht krijgt gelooft Auke zijn ogen niet. In tien jaar tijd vroeg de politie 350 keer zijn gegevens op. En niet alleen van hemzelf, maar ook van zijn familie. Auke dient een klacht in bij de politie. Hij wil namelijk weten waarom zij zo vaak zijn gegevens opvroeg.
Een automatisch proces?
De politie laat weten dat ze zijn klacht niet in behandeling neemt. Volgens de politie gaat zijn klacht namelijk niet over een specifieke handeling van een politiemedewerker, maar over een automatisch proces. En daarover behandelt de politie geen klachten.
Verplicht om te antwoorden
Auke neemt daar geen genoegen mee en neemt contact op met ons. Collega Sari (niet de echte naam) pakt zijn zaak op en vraagt de politie om toch zijn klacht te behandelen. Maar zelfs dan weigert de politie dat. Daarom begint Sari een onderzoek. Als wij onderzoek doen is de politie volgens de wet verplicht om antwoord te geven op onze vragen.
Politie blijft weigeren
Uit ons onderzoek blijkt dat de klacht wél gaat over specifieke handelingen van politiemedewerkers. Telkens als iemand in het politiesysteem zoekt naar een persoon worden gegevens uit de BRP gehaald. De reden die de politie eerder gaf om de klacht niet te behandelen klopt dus niet. Daarom vragen we de politie dit opnieuw te doen. Maar wéér weigert de politie dat. Dit keer zegt ze dat het behandelen van de klacht veel tijd kost. En dat zou te veel vragen van de organisatie. Waarom dat zo is legt de politie niet goed uit.
Mensen zoals Auke haken af
Ik ben zeer kritisch over de manier waarop de politie zich gedraagt. Zij lijkt meer bezig te zijn met het afwijzen van de klacht, dan het helpen van Auke. Inmiddels heeft hij ons laten weten dat hij de politie helemaal niet meer vertrouwt en ook niets meer met haar te maken wil hebben. Dat laat zien wat voor gevolgen de houding van de politie kan hebben. Mensen zoals Auke verliezen hun vertrouwen en haken af, terwijl dat niet had gehoeven. De politie had namelijk ook kunnen zoeken naar een oplossing en wat wél mogelijk was.
Deze column is verschenen in De Telegraaf van zaterdag 29 november 2025. De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
