Leticia (niet de echte naam) heeft een paar jaar geleden een hersenbloeding gehad. Ze is daar nog niet helemaal van hersteld. Omdat één kant van haar lichaam minder goed reageert, loopt ze met een stok. Daarom vraagt ze bij de gemeente een invalideparkeerkaart aan. Daarmee mag ze op een invalideparkeerplaats staan en hoeft ze minder ver te lopen. Bijvoorbeeld als ze naar de supermarkt gaat.
Tot haar verbazing wijst de gemeente haar aanvraag af. Leticia begrijpt niet waarom, maar ze vermoedt dat haar huidskleur meespeelt. In haar wijk hebben andere mensen met dezelfde klachten wél een parkeerkaart gekregen. En al die mensen zijn wit.
Contact verloopt moeizaam
Leticia probeert duidelijkheid te krijgen via de gemeente, maar dat verloopt moeizaam. Ook krijgt ze verkeerde informatie van een medewerker. Die vertelt haar namelijk dat ze opnieuw een aanvraag moet indienen, terwijl dat helemaal niet zo is. Leticia komt er niet uit en neemt contact op met ons. Collega Fatima bekijkt haar klacht en ziet dat ze nog geen bezwaar heeft gemaakt tegen het besluit van de gemeente. Op aanraden van Fatima doet Leticia dat alsnog.
Vertrouwen verloren
Maar terwijl de bezwaarprocedure nog loopt blijft de situatie Leticia dwarszitten. Door de stress en spanning die ze daardoor ervaart, gaat ze ook lichamelijk achteruit. Ook merkt ze dat ze het vertrouwen in de gemeente is verloren. Dat vindt ze vervelend. Leticia ontvangt thuishulp via de Wmo en ze wil gewoon een goede relatie hebben met de gemeente.
Akkoord met gesprek
Gelukkig zoekt ze opnieuw contact met ons. In een uitgebreid telefoongesprek met Fatima legt ze uit wat haar dwarszit. Fatima stelt voor om een gesprek tussen haar en de gemeente te regelen. Dat gesprek is bedoeld om de relatie te herstellen en gaat niet over de parkeerkaart. Want daarover loopt nog een bezwaarprocedure. Zo'n gesprek lijkt Leticia heel fijn en ook de gemeente gaat daarmee akkoord.
Herstel van vertrouwen
Een paar weken later volgt het gesprek op het gemeentehuis. Leticia krijgt de ruimte om haar verhaal te doen en er worden duidelijke afspraken gemaakt. Ook krijgt ze de betaalde administratiekosten voor de tweede, onnodige aanvraag terug. Leticia is erg blij met het gesprek. Het is voor haar een goed begin in het herstel van de relatie en het vertrouwen.
Ik vind het belangrijk dat de overheid luistert naar mensen en vraagt wat iemand nodig heeft. Ook in het contact. Het is daarom goed dat de gemeente hierover met Leticia in gesprek ging. Zo werd het vertrouwen voorzichtig hersteld.
Deze column is verschenen in De Telegraaf van zaterdag 5 juli. De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
