Janne (niet de echte naam) woont al dertig jaar dichtbij een landgoed. Ze maakt iedere dag een wandeling langs het landgoed en het omliggende bos. Op een dag leest Janne dat het bestemmingsplan voor het landgoed is veranderd. De gemeente gaat een woning op het landgoed bouwen. Daardoor verdwijnt het voetpad waar Janne iedere dag over wandelt.
Het voetpad gaat verdwijnen
Janne vindt dat heel jammer en wil tegen het besluit ingaan. Ze schrijft de gemeente dat ze het niet eens is met de bouw. De gemeente antwoordt dat de vergunning voor de bouw van de woning terecht is afgegeven. En dat Janne te laat reageert op het nieuwe bestemmingsplan. Het voetpad gaat verdwijnen.
Vier brieven
Daar laat Janne het niet bij zitten. Ze stuurt opnieuw een brief, maar hoort daarna niets van de gemeente. Na een paar maanden stuurt ze nog een brief, met de vraag wanneer ze een reactie kan verwachten. Omdat het daarna weer stil blijft, stuurt ze opnieuw een brief. En daarna nog een. In totaal stuurt Janne vier brieven aan de gemeente, waar ze geen reactie op krijgt.
Te laat?
Daarom dient Janne een klacht in bij de gemeente. Daarop krijgt ze wél antwoord. De gemeente schrijft dat ze haar klacht niet in behandeling nemen. Volgens de gemeente gaat dit over iets dat langer dan een jaar geleden speelde. Omdat klachten binnen een jaar ingediend moeten worden, is Janne te laat, zegt de gemeente. Ook schrijft de gemeente dat zij in hun eerste brief alle vragen van Janne beantwoord hadden. Daarom reageerde de gemeente niet op haar andere brieven.
Wel reageren
Janne vindt dat belachelijk. Ze dient een klacht bij ons in over de gemeente en collega Anish (niet de echte naam) pakt de zaak op. Helaas voor Janne kan hij niets doen aan het wandelpad, want de gemeente had het recht om het pad te verwijderen. De gemeente had wel moeten reageren op Janne's brieven, blijkt uit ons onderzoek. Dat ziet de gemeente ook in. Daarom belooft de gemeente om voortaan duidelijker te zijn.
Antwoord verwachten
Je mag als burger antwoord verwachten van de overheid als je vragen stelt. Alleen in bijzondere gevallen kan de overheid besluiten om niet meer op brieven over een bepaald onderwerp te reageren. Maar dan moet de overheid zo'n besluit goed motiveren en iemand daarover duidelijk informeren. In dit geval negeerde de gemeente de berichten van Janne, zonder dat zij wist waarom. Daardoor wist zij een lange tijd niet waar ze aan toe was. Dat had de gemeente moeten voorkomen.
De persoon op de foto is niet de persoon uit de tekst.
Deze column is ook verschenen in De Telegraaf van 30 maart 2024.
