Na 60 jaar eindelijk erkenning

Op deze pagina

    Column
    Senior man leest een boekje

    Gerard (niet de echte naam) is een 78-jarige Nieuw-Guinea-veteraan. Het zit hem dwars dat hij en vijftig andere Nieuw-Guinea-veteranen geen pensioen ontvangen van Defensie. En dat terwijl ze soms wel zeven jaar gediend hebben bij de Koninklijke Marine! 

    Gerard kwam bij de Marine in 1956 en bleef daar tot 1962. Van augustus 1958 tot november 1959 diende hij in Nederlands  Nieuw-Guinea. Deze tijd telt dubbel bij je pensioenjaren. En aan deze uitzending dankt hij ook zijn veteranenstatus. Op de dag dat hij met pensioen gaat krijgt hij bericht van het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds (ABP).  Het ABP voert militaire pensioenenwetten uit namens het ministerie van Defensie. Gerard  heeft geen recht op pensioen van de Marine. Hij komt  vijf dagen te kort! Hij kan het niet geloven en is dan ook zwaar teleurgesteld.

    Gerard blijkt niet de enige te zijn. Een groep van zo'n vijftig Marine veteranen zit in hetzelfde schuitje. Ze voelen zich door de kille afwijzingsbrief miskend. Voor Gerard is de maat vol en hij zoekt contact met de Veteranenombudsman.  Medewerker Matthijs pakt dit dossier op. De pensioenopbouw voor militairen blijkt in die jaren bij wet vastgesteld en geen regeling van het ministerie van Defensie. Sinds de Algemene militaire pensioenwet in werking is, is deze manier van pensioenopbouw niet meer veranderd. Matthijs weet Gerard te vertellen dat  daardoor al meer dan vijftig jaar een opbouw geldt van minimaal vijf jaar dienstjaren en dat er geen opbouw van pensioenrechten is vóór de achttiende verjaardag. Deze groep veteranen trad op hun zestiende in dienst. De militairen die hierdoor minder of geen pensioen ontvangen, hebben geen premie betaald voor hun pensioenopbouw.

    Voor de Veteranenombudsman is het glashelder dat  dit voor deze veteranen heel onbevredigend is. Zij voelen zich niet gewaardeerd en dat geeft bittere gevoelens. Ze zijn destijds niet voorgelicht over pensioen en nu worden ze geconfronteerd met zo'n kille afwijzingsbrief. Matthijs organiseert een gesprek tussen de betrokken veteranen en het ministerie van Defensie. Om de lucht te klaren en te kijken of er oplossingen zijn.

    De Veteranenombudsman kan dus niets aan de situatie zelf veranderen. Ook de minister van Defensie moet zich aan de wet houden. Het gesprek levert wel een nette brief van de minister op, waarin ze haar waardering uitspreekt  voor de veteranen en uitlegt hoe het zit met de pensioensituatie van deze veteranen. Als blijk van erkenning heeft ze de veteranen, hun partners en begeleiders  deze week ontvangen op landgoed de Zwaluwenberg voor een diner.

    Voor deze Nieuw-Guinea veteranen voelt dit na bijna zestig jaar als een stukje erkenning en waardering voor hun werk! Daar doe ik het als Veteranenombudsman voor.

    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column

    Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 8 december jl.