Toeslag of spaargeld?

Op deze pagina

    Column
    Foto van oude vrouw in rolstoel

    Vivian* heeft niet veel te besteden. Ze zit in een rolstoel en moet al jaren rondkomen van een minimuminkomen. Als de aanslag voor de gemeentelijke belastingen van haar woonplaats Delft op de mat valt, ziet ze meteen dat ze dat bedrag niet kan ophoesten. Daarom vraagt ze om kwijtschelding bij de gemeente Delft. Per 1 januari 2013 is het overigens zo dat de Regionale Belasting Groep (RBG) de belastingen voor de gemeente Delft int.

    Om te bepalen of Vivian voor kwijtschelding in aanmerking komt, kijkt de gemeente naar haar banksaldo. De invorderingsambtenaar berekent dat Vivian voldoende geld op haar rekening heeft staan om de gemeentelijke lasten te betalen. Ze komt daarom niet in aanmerking voor kwijtschelding, zegt hij.

    Daar is Vivian het niet mee eens. Want haar spaargeld bestaat grotendeels uit twee toelagen die ze krijgt vanwege haar gebrekkige gezondheid en haar lage inkomen. De eerste bijdrage, vanuit de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten, is er om de extra kosten van mensen die langdurig ziek of gehandicapt zijn te dekken. De tweede, de langdurigheidstoeslag, is een extraatje van de gemeente voor mensen die al minimaal vijf jaar van een laag inkomen moeten rondkomen. Het is bedoeld voor grote uitgaven zoals de vervanging van een kapotte wasmachine. Je komt er alleen onder strenge voorwaarden voor in aanmerking.

    Volgens Vivian mag de gemeente de toelagen niet als spaargeld zien. Ze denkt dat ze toch recht heeft op kwijtschelding van haar gemeentelijke belastingen. Daarom tekent ze beroep aan tegen de beslissing van de gemeente. Maar dat helpt niets: de gemeente blijft bij zijn standpunt, omdat ze zich aan de regelgeving willen houden.

    Vivian klopt daarom bij mij aan. En ik sla de regelgeving erop na. De gemeente zou deze toelagen inderdaad als spaargeld kunnen zien. Maar ik vind dat niet behoorlijk. Het kan niet de bedoeling zijn dat mensen als Vivian bijzondere overheidsbijdragen moeten gebruiken om de gemeentelijke belasting van te betalen. De toelagen worden immers verstrekt voor andere grote uitgaven.

    In dit soort gevallen heeft het letterlijk toepassen van de regels een onbedoelde en onredelijke uitkomst. De gemeente is dat uiteindelijk met mij eens en besluit om het kwijtscheldingsverzoek van Vivian opnieuw te bekijken. Gelukkig komt de gemeente Vivian inderdaad tegemoet. De berekening wordt aangepast en Vivian hoeft de gemeentelijke belastingen niet volledig te betalen.

    * Gefingeerde naam

    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column