Klagen mensen bij mij over een overheidsinstantie, dan vragen zij mij daarmee te oordelen over een bepaalde situatie. Om dit zorgvuldig te kunnen doen, moet ik inzicht krijgen in die situatie. Daarom luister ik steeds aandachtig naar het verhaal van de klager én van de overheidsinstantie waarover deze klaagt. Waarom? Omdat het vaak gaat om een verschil in beleving. En die beleving kan van mens tot mens verschillen. Neem bijvoorbeeld Frits* die klaagde over een agent:
Het verhaal van Frits
Ik was ’s avonds op weg naar huis en zag een groep mensen ruziemaken met een stel agenten. Iemand die ik kende werd door een politiehond vastgehouden aan zijn jas. Een agent probeerde de hond te laten loslaten, maar dit lukte niet. Ik ging erop af om te helpen en wilde mijn hand over de ogen van de hond leggen, want die worden daar rustig van. Toen gaf die agent me zonder waarschuwing een klap in mijn gezicht met zijn wapenstok! Ik was compleet beduusd. Iemand haalde me gelukkig snel van straat. Een vriend bracht me daarna naar de eerste hulp met een verbrijzelde neus en gekneusd oog. Ik vind dat die agent mij nooit had mogen slaan en zeker niet op zo’n kwetsbare plek als mijn gezicht.
Het verhaal van de agent
Mijn collega’s belden mij ’s avonds om hulp. Tijdens een arrestatie van iemand die iets vernielde, had een grote groep mensen zich agressief tegen hen gekeerd. Ik ging er met mijn hond op af. De situatie was hectisch. Vanuit een huis werden bierflesjes naar mij en de andere agenten gegooid. Een jongen kwam op ons af. Die stopte ondanks waarschuwen niet. Mijn hond beet toen in zijn jas. De jongen gilde. Andere mensen kwamen om mij heen staan en schreeuwden. Ik kreeg de hond niet los. Een man stak een hand naar zijn kop uit. Uit bescherming van mij en de hond sloeg ik met mijn wapenstok naar het lichaam van de man. Ik had geen tijd hem te waarschuwen. Ik was te druk met de hond, de man die hij vast had en de agressieve mensen om mij heen. Ik raakte de man in zijn gezicht. Kort daarop moesten we ons van mijn korpschef terugtrekken.
Mijn oordeel
Het is afschuwelijk dat Frits zo gewond is geraakt. Uit processen-verbaal en getuigenverklaringen blijkt mij dat de agenten die avond 25 man dronken uitgaanspubliek tegenover zich hadden. Agressief publiek. Als de politie in zo’n dreigende situatie werkt, dan moeten omstanders afstand houden. Kies je er toch voor je met het politieoptreden te bemoeien, dan draag je zelf het risico voor de gevolgen. Frits heeft de situatie verkeerd in geschat en is zich actief gaan bemoeien met het politieoptreden. Hoe vervelend ook, de klap met de wapenstok is in dit geval gerechtvaardigd. Bovendien is duidelijk dat de agent hem niet opzettelijk in zijn gezicht sloeg, anders was ik in mijn oordeel negatief geweest.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
