Het leven wordt er niet makkelijker op als je ouder wordt. Naast mogelijke lichamelijke gebreken kan ook je geheugen je vaker in de steek laten. Nou vergeten we allemaal wel eens wat, bijvoorbeeld waar autosleutels liggen of je portemonnee. Bij mensen die dementeren kan het heel ingewikkeld worden. De dementie van meneer Baldew* heeft tot een nogal vreemde situatie geleid.
In een bezorgde brief vraagt de dochter van meneer Baldew mij om hulp. Ze schrijft mij over haar 85-jarige demente vader. Hij is op Schiphol aangehouden door de Koninklijke Marechaussee omdat hij verdacht is van het witwassen van geld. Meneer Baldew is zich echter van geen kwaad bewust. Hij wil zijn ernstig zieke vrouw in de Verenigde Staten bezoeken. Om haar te helpen met de ziektekosten en om een woning te zoeken voor haar, heeft hij speciaal voor haar geld meegenomen. Al zijn levenlang gespaard geld heeft hij contant in zijn handbagage, koffer en kleding gestopt. Risicospreiding! Stel je voor: Het gaat om het lieve bedrag van 15.000 euro en 30.000 dollar. Het is niet zo vreemd dat de Marechaussee dit verdacht vindt. Het zo uitvoeren van zoveel geld is niet toegestaan. Na een uitgebreide ondervraging van meneer Baldew is het voor de Marechaussee niet duidelijk wat de herkomst van het geld is. Het geld wordt daarom in beslag genomen en de strafzaak wordt gestart. De nogal verwarde meneer Baldew snapt er niets van. Hij bewaart al heel zijn leven zijn geld contant. Aangezien hij niet kan lezen en schrijven, heeft hij ook liever niets met banken te maken. En in deze tijd is die keuze zo gek nog niet.
De dochter van meneer Baldew schrijft mij dat haar vader het in beslag genomen geld na een jaar nog steeds niet terug heeft gekregen. Ze heeft hierover een klacht ingediend bij de Marechaussee. Ik vraag het klachtdossier bij de Marechaussee op. Daaruit blijkt dat de Marechaussee haar klacht niet in behandeling heeft genomen maar haar wel heeft doorverwezen naar de rechtbank om daar het geld terug te vragen. Als ombudsman mag ik me eigenlijk niet met de zaak bemoeien, nu de rechtbank erover moet beslissen. Maar ik kan deze rare zaak niet zomaar loslaten. Het duurt toch wel erg lang. Ik informeer bij de rechtbank of meneer Baldew al gevraagd heeft hem zijn geld terug te geven. Dit blijkt hij in april al te hebben gedaan via een advocaat. Ik besluit daarom nog even contact op te nemen met deze advocaat. En die laat mij weten dat de rechtbank inmiddels heeft besloten meneer Baldew niet te vervolgen en dat daarom het in beslag genomen geld aan hem is terug gegeven. Door allerlei misverstanden en omdat meneer Baldew geen bankrekening heeft, verliep dat moeizaam. Maar meneer Baldew heeft zijn spaargeld gelukkig weer terug. Zal hij nu eindelijk op weg zijn naar zijn echtgenote in de VS? En ik ben benieuwd hoe hij het nu doet met al dat geld.
* Om privacyredenen is de naam veranderd
